De bergen zijn geen speeltuin

Het is helemaal hip: bergfluencers. Influencers die via social media de mooiste bergavonturen delen dik betaald door reisorganisaties. Deze Gen-Z’ers wandelen op de gaafste plekken, in de duurste bergsportkleding en wekken de indruk dat het wandelen van een bergtocht voor iedereen te doen is. Een gids meenemen? “Nee joh, niet nodig.”

Veel generatiegenoten slaan hier in een opwelling op aan. “Ja, dat wil ik ook!” En eerlijk? De beelden zijn verleidelijk. Maar je vergeet dat je fit moet zijn voor bergwandelen, de zon niet altijd schijnt en jezelf goed moet voorbereiden op de route. En weet je eigenlijk wel wat je gaat doen daar, dagenlang zonder wifi?

De organisaties waar deze bergfluencers voor werken bieden veelal zelfstandige tochten aan. Je krijgt een reisgidsje mee, een route voor op je telefoon of GPS-apparaat en de hutten worden voor je geboekt. Handig, toch? De reizen van deze organisaties zijn dan ook erg populair. Mensen boeken ze zonder echt na te denken, alsof ze naar de Efteling gaan.

Onlangs sprak ik een collega over haar vakantieplannen. “Ik ga samen met een vriendin de Mont Blanc Trail lopen.” Een wandeltocht van zes stevige wandeldagen, door hoogalpien berglandschap. “Heb je je goed voorbereid?” vraag ik. “Oh nee, niet echt. Maar dat loopt wel los. En als het niet lukt pakken we wel een hotelletje.”

Het gemak en de nonchalance waarmee ze dit uitspreekt frustreert mij – de bergen zijn geen speeltuin. Als ik er langer over nadenk besef ik dat ik mijn collega niet zoveel kan verwijten. Zij boekt immers op basis van de mooie plaatjes en praatjes. Verleidelijk, ik zou het ook zo kunnen doen. Wat me wel frustreert zijn de organisaties die deze reizen aanbieden. Zij zoomen alleen in op de mooie kant van het verhaal. Dat je in een ravijn kan kieperen, vertellen ze je niet.

Helaas draait het bij deze organisaties alleen om geld – er moeten reizen worden verkocht. Zij spelen daarbij slim in op de wensen van deze generatie: ze trekken het liefst zelf aan de touwtjes, dulden geen weerwoord en willen grootse avonturen beleven. Risico’s? “Ach, dat zien we dan wel weer.”

Gevolg? Steeds meer ongelukken in de bergen. Afgelopen zomer werd het bergsportnieuws in de Alpenlanden gedomineerd door massatoerisme en ongevallen. Veelal als gevolg van slechte voorbereiding, zelfoverschatting en het niet dragen van de juiste kleding. En ja, het gaat dan vaak over Nederlanders.

Met een bergwandelgids verklein je de kans op ongelukken. Hij of zij kent de route, weet hoe te handelen bij slecht weer en is in staat om de route aan te passen als de omstandigheden daarom vragen. En nog een voordeel: met een gids kom je nog échte verborgen pareltjes tegen. Ik ken er wel een paar en ik ga graag met je mee, hoor. 

En als je wel besluit om alleen de bergen in te trekken, bereid je dan goed voor, van route tot kleding en proviand. En wordt het pad onbegaanbaar, is je water op of sta je plots in dichte mist? Breng jezelf dan in veiligheid. De bergen zijn geen speeltuin.